شخصیت علمی امام جعفر صادق علیه‌السلام آنچنان ارجمند بود که بسیاری از عالمان اهل سنت نیز به آن اعتراف کرده‌اند. از جمله آنها امام ابوحنیفه از ائمه اهل سنت است. وی در مورد مقام علمی حضرت صادق علیه‌السلام می‌گوید:
«من فقیهتر از جعفربن محمد کسى را سراغ ندارم. منصور به من گفته است: مردم شیفته جعفر بن محمد گشتهاند، لذا تو چندین مسأله دشوار را در نظر گیر و از وى بپرس. من نیز چهل مسأله طرح نمودم. منصور در (حیره) بود و مجلسى فراهم ساخت و بزرگان و چهرههاى سرشناس را در آنجا گرد آورد و در پى من فرستاد. هنگامى که وارد شدم، جعفربن محمد در سمت راست او نشسته بود. وقتى نگاهم به او افتاد، چنان هیبتى مرا گرفت که از منصور نگرفته بود. بر او سلام دادم و نشستم. منصور به من گفت: اى ابوحنیفه! پرسشهایت را با جعفر بن محمد در میان بگذار. من نیز مسائل مطروحه را یکایک از وى پرسیدم و او متقابلا در ازاى هر سؤالى به تناسب پاسخ مىداد مثلاً مىفرمود: شما این چنین مىگویید و اهل مدینه آنچنان و ما خود فلان نظر را داریم. گاهى نظرش مخالف ما بود و گاهى مخالف آنها و گاهى با ما یا آنها موافقت داشت; تا اینکه سرانجام پرسشهاى چهلگانه یک یک مطرح گردید و او حتى یک پرسش را بدون پاسخ نگذاشت. نتیجه این مناظره آن شد که ابوحنیفه در حضور آن جمع، در کمال سعه صدر و تواضع و شهامت اظهار داشت که: داناترین مردم کسى است که بیش از هرکس دیگرى از اختلاف نظر آنها آگاه باشد...
نیز موفق می‌نویسد:
«ابوحنیفه به هنگامى که از زندان ابن ابى هبیره گریخت و به حجاز پناه برد و تا به قدرت رسیدن ابوالعباس سفاح در آنجا اقامت داشت، به مدت قریب به دو سال پیاپى به خدمت امام صادق می‌شتافت و از محضرش کسب فیض مىنمود. به همین مناسبت ابو حنیفه همواره مىگفت:«لو السنتان، لهلک النعمان اگر آن دوسال نبود، نعمان (ابوحنیفه) هلاک می‌شد».
منبع:کردستانى، سوران، مرجعیت و مقام شامخ حضرت صادق (ع) از دیدگاه ائمه مذاهب فقهى اهل سنّت
